ORUŽJE DANA 21.06.2015. GODINE - SPORTSKE SEKIRE ZA BACANJE
Bacanje sekire je sport u kojem takmičari bacaju posebno izrađene rekvizite - manje sekire - u metu, pokušavajući da pogode centar. Bacanje sekire se danas uglavnom više ne održava samostalno već kao jedna od disciplina u takmičenjima drvoseča koja su česta na Severnoameričkom kontinentu. Naročito je popularno u Kanadi i na Aljasci.
Ovaj sport potiče iz perioda naseljavanja Sev. Amerike (17. 18. 19, vek), a tokom ovog perioda sportski bacači sekira osmislili su niz pravila i izazova kako bi sport bio što zanimljiviji. Pretpostavlja se da su evropski doseljenici smislili ovu “igru” po uzoru na ratničke vežbe i veštine domorodačkih plemena kod kojih je mala sekirica ( koja je mogla da služi i za bacanje), tzv. tomahavk, bilo jedno od osnovnih alatki i oružja.
Kako je ovo potencijalno veoma opasan sport, bezbednost takmičara smatra se prevashodnim ciljem, zbog toga niko ne sme stajati iza mete na rastojanju od 50 metara. Meta za sportsko bacanje sekira je široka 110 cm, i sastoji se od pet prstenova, gde svaki unutrašnji nosi više poena od spoljašnjeg. Sekire se bacaju sa razdaljine od 6 metara.
Za sport bacanja sekira koriste se namenski izrađene sekirice sa posebnim dimenzijama: dužina drške mora biti između 36 i 60 cm; širina posečne ivice mora biti 13 cm. Gađanje se najčešće izvodi obema rukama kako bi se sekirica zadržala u meti jer glava sekire uglavnom nije puno naoštrena radi bezbednosti. Danas se u ovom sportu koriste jednoglave sekire, dok su ranije bacane i dvoglave sekire koje se lakše zabijaju u metu.
