ORUŽJE DANA 16.06.2015. GODINE - FIRANGI, “ZAPADNJAČKI” INDIJSKI MAČ
Firangi je naziv za jedno indijsko oružje koje potiče od arapskog izraza za Franke, odnosno Zapadnjake iz Evrope generalno. To je bio indijski tip mača čija su se sečiva zaista izrađivala u Zapadnoj Evropi, odakle su ih u Aziju izvozili Portugalci, ili su ih indijski oružari pravili po uzoru na evropska sečiva.
Firangi se odlikuje dugačkim sečivom, od 80 do 100 cm, pravostranog oblika, bilo kao dvosečni široki mač ili jednosečni leđni mač. Sečivo je takođe često imalo jedan, dva ili tri fulera (žljeba) kao i karakterističan kopljasti vršak. Ovakav mač se stoga mogao veoma efikasno koristiti kako za posecanje tako i za probadanje protivnika. Do danas su takođe sačuvani i primerci sa uzanim rapirskim sečivima, iako u manjem broju.
Firangi je imao dršku u obliku “indijske korpe”, veoma nalik tradicionalnijem indijskom maču, kandi. Ovakva drška je nudila visok stepen zaštite za ruku, a imala je pored toga i izbačeni šiljak od jabučice koji je mogao da se hvata drugom rukom (uglavnom levom) zbog čega bi firangi više ličio na velike renesansne mačeve evrope, kao što je to recimo bio klejmor. Drška je pravljena od gvožđa. Najfiniji (i najskuplji) primerci firangija imali su bogate dekoracije koje su nosile naziv “koftigari”, kako po dršci tako i po sečivu. Koftigari se odnosi na tehniku fine gravure sa motivima biljaka i islamskih simbola. Urezi su zatim popunjavani zlatom.
Zbog svoje dužine firangi se prvenstveno smatrao konjaničkim oružjem. Ilustracije iz 16. veka pokazuju razvoj ovog oružja kroz vekove, gde su starije varijante imale prostije krstaste štitnike a ne korpe, kao indijske sablje - talvari. Firangi mač se ponajviše povezivao sa Maratima, koji su bili čuveni po svojoj konjici. Njih su međutim masovno koristili i Mugali, i to kao bojno oružje ali i kao simbol časti i moći.
