ORUŽJE DANA 07.04.2015. GODINE - MERE, MAORSKA KAMENA TOLJAGA
Maori su urođenički polinezijski narod koji živi na Novom Zelandu. Maori potiču od doseljenika iz istočne Polinezije, koji su stigli na Novi Zeland u nekoliko talasa, na kanuima, između 1250. i 1300. god. p.n.e. Tokom nekoliko vekova izolacije polinezijski doseljenici razvili su sopstvenu unikatnu kulturu koja je postala poznata kao “Maorska”, sa sopstvenim jezikom, bogatom mitologijom, originalnim zanatima i umetnošću. Maori su formirali plemenske grupe na osnovu polinezijskih običaja i organizacije. Kasnije se pojavila i istaknuta ratnička kultura.
Do trenutka kada su se Britanci pojavili na Novom Zelandu Maori su osmislili i koristili nekoliko originalnih i unikatnih oružja koja su bila smrtonosna u rukama veštog ratnika. Jedno od takvih oružja je i MERE, jedan tip kratke široke kamene toljage, u obliku velike kaplje vode (teniskog reketa ili mini gitare, dodali bi). Ovo sasvim neobično (a iz današnje perspektive i nepraktično odnosno neefikasno oružje) korišćeno je za udaranje i posecanje protivnika po telu i glavi. Posecanje se vršilo naoštrenim ivicama sa obe strane široke pljosnate glave oružja, zbog čega se mere ne može klasifikovati kao obična toljaga.
Druga stvar zbog kojeg mere nije bila obična toljaga bio je materijal od kojeg je načinjena. Naime, maorska kratka toljaga pravila se od nefritskog žada (pounamu ili zelenog kamena, na jeziku Maora), što znači praktično od kamenog materijala, a ne od drveta. Zbog toga je bila veoma tvrda i teška, ali i kruta i uvek je postojala opasnost da će se slomiti u ruci ili pri udarcu. Samim tim, mere su pravljene sa kraćim dužinama, kako bi se smanjila mogućnost lomljenja.
Mere je dakle bilo jedno od tradicionalnih maorskih oružja za blisku borbu koje se držalo jednom rukom. Takođe je predstavljalo i simbol poglavica plemena. Mere je imalo oblik širokog lista ili kaplje vode. Široka pločasta glava završavala se nešto suženijim dnom koje je ustvari predstavljalo dršku/nožicu, sa sve petom označenom sa nekoliko ureza. Mere toljage su imale dve ispupčene ili gotovo ravne strane i zaobljen vrh.
Glava merea je bila naoštrena po ivicama, čime su mogli da se vrše prilično opasni posečni potezi. Na peti nožice pravila se rupa kroz koju je prolazila vrpca. Vrpca je imala važnu ulogu u toku boja jer je sprečavala da toljaga ispadne iz ruke ratnika prilikom jačeg zamaha. Dužina mere oružja bila je od 25 do 50 cm, sa nešto manjom širinom.
Pored zelenog žada koji je bio najcenjeniiji materijal, mere su pravljene i od tvrdog drveta, kosti kitova ili neke stene. Mere od žada koji se zvao mere pounamu ili patu pounamu bili su najvredniji i njih su nosile maorske poglavice.
