ILIRSKA BOJNA SEKIRA TIPA ŠKODRA (SKADAR)
Iliri su još od Bronzanog doba koristili različite bojne sekire, pravljene od bronze, a zatim i od gvožđa. Jedan poseban tip ilirske bojne sekire dobio je naziv škodra, po gradu Skadar na severozapadu današnje države Albanije, na obali Jadranskog mora. Skadar je izgleda još od najstarijih vremena bio naseljeno mesto i izgrađeni centar sa lukom, pa je tokom vekova i milenijuma bio uvek jedno od najglavnijih urbanih centara Balkana. Njegovo poreklo se tako sasvim sigurno može povezati sa starim Ilirima.
Preciznije, Skadar je bio glavni grad ilirske države Ardijejaca, plemena koje je u III veku p.n.e. zadobilo prevlast nad ostalim južnoilirskim plemenima, ali ne možemo isključiti mogućnost da su još neka ilirska plemena živela na tom prostoru. U ovom gradu je takođe stolovala najpoznatija ilirska kraljica Teuta, u II veku p.n.e. Grad je osvojen od strane Rimljana 168. godine p.n.e.
Skadarske sekire su bile klasična udarno-posečna oružja kod kojih se dejstvo ostvarivalo i masom ali i oštrinom oružja. Ono što ih odvaja od sličnih tipova sekira drugih civilizacija (recimo Kelta iz Bronzanog doba) jeste način spajanja glave sekire sa držaljom. Čini se, naime, da su skadarske sekire pripadale cevastom tipu sekira gde se drvena držalja uglavljivala u cevasti deo glave koji je u takvom obliku izliven.
Ne može se međutim zanemariti ni velika fizička sličnost skadarskih sekira sa standardnim navlačnim tipom sekira koji je bio najčešći u Bronzanom dobu Evrope. Tako skadarske sekire i dalje zadržavaju (šuplji?) izraženi zadnji deo gde je kod njihovih prototipova bila navlaka za poprečni deo drvene držalje. Postoje čak i osnove da su neke skadarske sekire bile kombinacija navlačne i cevaste sekire, odnosno da su istovremeno imale prostor za oba tipa pričvršćivanja glave. Preciznije zaključke međutim onemogućava veoma mali broj otkrivenih sekira tipa škodra.
