ORUŽJE DANA 05.02.2015. GODINE – DOLUAR, KOČIJAŠKA SEKIRA IZ FRANCUSKE SREDNJEG VEKA
Doluar ili kočijaška sekira bio je naziv za jedan posebni tip alatke i oružja koje je korišćeno tokom Srednjeg veka i Renesanse. To je zapravo bila sekira navlačnog tipa koja se stavljala na drvenu držalju. Kako je držalja mogla biti promenljiva, postojali su kratki i dugački doluari. Nas ovde više interesuju dugački doluari, jer smo takvo oružje svrstati u dugačka evropska oružja na motkama.
Dužina doluara iznosila je oko 1,5 metar. Glava sekire je bila zašiljena na vrhu i zaobljena ili zaravnjena na dnu. Gornji deo doluara bio je masivniji i širi od donjeg što je sekiri davalo neobičan izgled. Mesto spoja udarnog dela glave nalazilo se bliže gornjem vršku sekire, ili po sredini, što je bila glavna karakteristika ovog oružja. Doloari su ponekad imali i zadnju stranu sečiva, obično u vidu tupog čekića ili probojnog šiljka. Sama glava doluara bila je dugačka oko 50-ak cm. Često se ukrašavala prorezima i rupama u vidu apstraktnih biljnih motiva.
Sam izraz doluar, što je francuska reč, potiče iz latinskog dolabra, tip sekire koju su koristili rimski legionari, kao alatku, za krčenje šuma, seču drveća i pripremanje vojnog tabora. Drugi naziv za ovo oružje je kočijaška i prevoznička sekira jer su je najviše koristili oni pomoćnici u srednjevekovnoj vojsci Francuske zaduženi za prevoz zaliha tokom marša. Kočijaši su naravno ovo oružje koristili kao alatku ali i kao oružje u samoodbrani, prilikom napada neprijatelja sa pozadine kolone.
Manji doluari, korišćeni samo kao alatke, ličili su najviše na sekirice i sekire za bacanje.
