FRIGIJSKI PELTA ŠTIT I DRUGI LAKI ŠTITOVI
Frigijci su koristili sledeće (pod)vrste štitova koji se svi mogu klasifikovati kao laki, napravljeni od pruća i štavljene kože:
1. frigijski tip pelte
2. okrugli lagani štit od pruća
3. konjanički štit sa usečenim bokovima, vrlo nalik grčkom dipilonskom štitu, koji je međutim pre imao persijsko poreklo
Frigijci su se često borili kao laki kopljanici-čarkaši čiji je standardni deo opreme bio mali lagani štit. Takav štit, različitih oblika (ali uglavnom sa nekim vidom usečene krivine) bio je opšte poznat i primenjivan među brojnim narodima Gvozdenog doba, na širem području od istočne preko centralne do jugozapadne Evrope. Frigijski pelta štit je bio sličan tračkom (čiji je štit bio najpoznatiji iz klase pelti) ali ipak unekoliko drugačiji u obliku. Tračanski čarkaši su čak i nosili naziv peltasti po ovom tipu štita, dok među Frigijcima nije zabeležen poseban naziv za ovu vrstu vojne jedinice.
Frigijci su kao veoma vešti i čuveni konjanici pelta štitove koristili i na konjima, što ih je razlikovalo od Tračana. Konjanici su međutim češće koristili drugačiji tip štita, poput elipsastog usečenog, koji se pravio praktično na isti način kao pelta, samo je imao drugačiji oblik i bio nešto većih dimenzija.
Pelta je pravljena od upletenog pruća ili trske, nije imala obod i bila je prekrivena kožom od neke sitne stoke, poput kozje ili ovčije, što su životinje koje su Frigijci masovno gajili na anadolskim pobrđima. Neki pisani izvori navode kako je pelta štit mogao da bude i sasvim običnog okruglog oblika, ali se na autentičnim likovnim predstavama vidi da je svaki narod favorizovao određeni usečeni srpasti oblik. Frigijski ratnici su tako nosili pelte sa veoma izraženim rogovima srpa, na kojima se nabirala koža i koji su bili veoma čvrsti.
Pelta je pozadi imala jednu kožnu traku i dršku blizu usečene ivice, ili samo centralnu dršku. Kožna traka odnosno konopac je služio da se pelta odloži na leđa van borbe ili tokom bežanja od nadomoćnijih neprijateljskih jedinica.
Tradicija borbe sa lakim štitovima i džilitima, koja je bila karakteristična za sva tračka plemena, korišćena je i u persijskoj vojsci protiv Grka. Frigijci čarkaši i konjanici borili su se na strani Kserksa I u invaziji na Grčku 480. godine p.n.e. Persijske lake jedinice su međutim pored kratkih koplja često nosili bojne sekire tipa sagarisa, što je još jedna novina koju su možda preuzeli od Frigijaca, jer je sagaris bio veoma korišćeno oružje u frigijskoj vojsci još od davnina.
