ORUŽJE DANA 25.12.2014. GODINE – AFRIČKE BOJNE SEKIRE RATNIKA ZIMBABVE I SVAZI NARODA
Narod Zimbabve uspeo je u Srednjem veku, od 1220. do 1450. godine da formira kraljevstvo u srcu Afrike, poznato po svojim velikim kamenim građevinama i ratničkoj kulturi. Trgujući sa Arapima Zimbabve narod se obogatio i naučio tehnike dobijanja metala, pa su njihovi ratnici bili opremljeni vrlo ubojitim oružjem, poput bojnih sekira. Svazi su svoje političko jedinstvo ostvarili nešto kasnije, u 16.i 1. veku, neposredno pre dolaska Holanđana i Britanaca u Afriku, na nesreću po njih. I njihovi ratnici bili su čuveni po svojim bojnim sekirama sličnog dizajna kao starije zimbabvanske.
Afričke bojne sekire bile su lagane, sa karakterističnim oblicima i načinima spajanja koje ne vidimo na drugim kontinentima. Takva ratna oružja razvila su se svakako od bojnih toljaga, univerzalnog tipa oružja među plemenima Afrike. Kada su se afrička plemena upoznala sa tehnikama dobijanja metala (bilo putem proizvodnje ili trgovine), na svoje bojne toljage od kvalitetnih tvrdih vrsta drveta postavljali su metalne oštrice različitih oblika.
Dva najčešća (pod)tipa afričkih bojnih sekira bila su onaj kod koje se metalna glava pričvršćivala za bojnu toljagu u predelu glavčine, i onaj (nešto savremeniji tip) gde se metalna glava pričvršćivala negde po sredini gornjeg dela drvene motke. Najveća mana ovih afričkih bojnih sekira bio je upravo način spajanja jer se vremenom metalna glava klatila i odvajala od drvene držalje.
Narod Zimbabve delio je dosta kulturnih tekovina sa Zulu narodom, pa tako i vojnu tehnologiju i tehniku. Međutim, Zulu ratnici izgleda nisu sami pravili bojne sekire, jer njihove zanatlije nisu bile vešte u tome, pa su morali da ih nabavljaju od susednih plemena čuvenih po proizvodnji bojnih sekira. Takvo pleme bilo je Pedi, iz severoistočnog Transvala, jedno od plemena naroda Zimbabve.
