LUKOVI I STRELE U VOJSKAMA ASIRIJE
LUK I STRELA—ORUŽJE PRVOG REDA U VOJSCI ASIRIJE
Luk je veoma staro bojno oružje i ono je korišćeno u svim starim civilizacijama. Čini se međutim da je među istočnim narodima igrao posebno važnu ulogu, pa tako i kod Asiraca, gde je luk važio za neprikosnoveno napadačko oružje. Sama činjenica da su se i asirski carevi prikazivali sa lukom i strelom u rukama (na dvokolicama ili kao pešaci) govori u prilog velike važnosti ovog oružja.
Pored toga, već smo videli da su strelci bili povlašćeni sloj ratnika u Asirskoj vojsci. Njima su čak dodeljivani pomoćnici, tzv. “štitonoše” čiji je glavni zadatak bio da brane strelce od bliskih napada. Baš kao i strelci dvokoličari i strelci pešaci, strelci na konjima igrali su sasvim bitnu ulogu u ratovima Asirije, a ta uloga bila je i presudna u vekovima Novog carstva.
Zbog ovog značaja luka u istoriji Asirije kao i zbog velikog broja likovnih predstava ratnika-strelaca, vrlo se lako može pretpostaviti da će utvrđivanje strukture i izgleda ovog oružja među Asircima biti lak zadatak. Ali ovo nije sasvim istina jer su likovne predstave kod starih naroda uvek bile predmet određenih umetničkih pojednostavljenja ili koncepcija. Ovo se posebno odnosi na dimenzije luka.
KAKO SU STARI ASIRCI NOSILI LUKOVE I STRELE?
Asirski ugaoni luk bio je obično manjih dimenzija od prosto-zakrivljenog. U starije doba nije bio čest jer je bio lošiji od običnog. U to doba smatrao se tek rezervnim oružjem u slučaju da se bolji i veći zakrivljeni luk iz nekog razloga ne može koristiti. Zbog toga se javljaju prikazi asirskih strelaca sa oba tipa luka na leđima.
Asirija je uglavnom ratovala na suvim terenima pa su se lukovi veoma retko opružali, odnosno retko se skidala struna. Kada se nisu koristili nosili su se zategnuti, u tobolcu, ili preko ramena. U tobolcu su se pored luka nosile i strele.
Strelci pešaci kao i oni na konjima nosili su tobolce na leđima, u dijagonalnom položaju, tako da se strele mogu lako izvući preko ramena. Tobolci su tako nošeni pomoću kožnih traka koje su se ukrštale na grudima strelca. Strelci koji su se vozili u dvokolicama strele su obično vadili iz snopova poređanih u samoj platformi pa im tobolci uglavnom nisu bili potrebni.
