ORUŽJE DANA 16.10.2014. GODINE – LOHABERSKA SEKIRA, ORUŽJE ŠKOTSKIH GORŠTAKA
Lohaberska sekira je tip helebarde, odnosno duge sekire na motki. Takav tip oružja su istorijski koristili škotska brđanska plemena, u međusobnim sukobima, kao I protiv engleske kraljevske vojske. Sama helebarda slična je oružju koje se koristi za žetvu I košenje, poput kose. Kuka na sredini lohabera nosi sličnost sa pastirskom kukom, kao I poljoprivrednom alatkom koja se koristi za prenošenje bala sena ili za obrezivanje grana drveća. Stariji tipovi lohaberskih sekira, poput kosa, imale su dvostruku ulogu poljoprivrednih alatki I bojnih oružja.
Lohaberska sekira se tokom vremena dosta menjala, ali su neki opšti elementi opstajali.To je bilo teško oružje koje su koristili pešaci za odbranu protiv konjice, baš kao I slučaju većine drugih tipova dugog oružja na motkama. I baš kao I sva druga slična oružja sastojala se od dva dela: motke (držalje) I sečiva. Držalja je obično imala dužinu od 1,5 do 2 metra, a dužina sečiva je bila ok 50 cm. Na taj način ovo oružje najviše nalikuje bardiši ili vulgi.
Sečivo mora biti prikačeno na dva mesta I obično ima šiljati vršak na jednom kraju. Pored toga, na zadnjem delu sečiva nalazila se I kuka, kako smo već rekli. Kao kontrateg masivnom sečivu postavljalo se I donje koplje (eng. butt spike). Sa obe strane sečiva niz držalju obično su postojale I tzv. langete, odnosno tupi metalni delovi koji su sprečavali lomljenje ili rascepljivanje drveta usled udaraca.
Lohaberska sekira je postal poznata kao škotsko oružje nakon Bitke kod Bun Garbaina, 1570. Godine, između dva škotska klana. U ovoj borbi se posebno istakao Donald iz klana Kameron, koji je dobio naziv “Majstor sekire” I upravo ovim oružjem posekao poglavicu suparničkog klana Mekinštoš.
