ASIRSKI MAČEVI—OPŠTE ODLIKE
Najtipični mač Asiraca bio je relativno kratko ravnostrano oružje, poput mača Egipćana ili akinakija Skita i Persijanaca. Nosio se sa leve strane, i generalno visio sa posebnog opasača koji je prelazio preko desnog ramena. Ponekad se uvlačio i ispod oklopa ili tunike. Asirski mač imao je kratku zaobljenu dršku, često bogato dekorisanu, mada nisu nepoznati ni obični primerci bez šara.
Asirski mačevi nisu imali štitnike niti poprečne šipkice (krst), već se kratko sečivo sužavalo postepeno od uskih ramena do vrška. Asirski jurišnik obično je probadao svojim oružjem, ali je mogao da ga koristi i za posečne poteze. Kanije mača su bile gotovo uvek vrlo fino izrađene i ukrašene, naročito primerci plemića koji su pripadali umetničkim predmetima više klase. Čest motiv su bili lavovi sa razjapljenim čeljustima, drvo života, mitske figure i asirska božanstva.
Definišemo tri tipa asirskih mačeva: Prva dva tipa su iz 9. veka—jedan iz doba Šalmanesera III a drugi iz doba Sargona II. Ovaj drugi se dodatno može podeliti na veći broj podtipova. Mora se reći međutim da je ova tipologija zasnovana na umetničkim detaljima sa reljefa i na dekoracijama, a ne na obliku i funkciji samog sečiva. Treći preostali tip je iz doba pred kraj Novoasirskog carstva, dakle iz 7. i 6. veka p.n.e.
