NUBIJCI (KUŠITI) – KRALJEVSTVO ISTOČNE AFRIKE U GVOZDENOM DOBU
Kraljevina Kuš bila je stara afrička država smeštena na obalama Plavog Nila, Belog Nila i reke Atbare, u današnjoj državi Sudan. Ona je obrazovana već nakon prelaska iz Bronzanog u Gvozdeno doba i raspada Novog kraljevstva Egipta. Glavni grad zvao se Napata u ovom najstarijem periodu. Kada je kralj Kašta („Kušit“ – prosta oznaka pripadnosti kušitskom plemenu, ne i lično ime) napao Egipat u 8. veku p.n.e. nubijski vladari vladali su kao faraoni 25. Dinastije Egipta jedan duži vremenski period, sve dok ih nije iz Egipta isterao egipatski faraon Psamtik I, 656. godine p.n.e.
Tokom klasičnog perioda vladarska prestonica Kušita bila je u gradu Mero, još jednom starom urbanom centru istočne Afrike. U najstarijoj grčkoj geografiji Merosko kraljevstvo zvalo se Etiopija. Kušitsko kraljevstvo opstalo je oko grada Mero sve do 4. Veka nove ere kada se urušilo zbog unutrašnjih pobuna i kada je vlast nad širom nubijskom teritorijom ostvarila Kraljevina Aksum.
Tokom Novog kraljevstva Egipta Nubija (egipatski naziv za Kušitske krajeve) je bila egipatska kolonija kojom je vladao Upravnik Kušita. Kušiti su svoje vladare, vrlo nalik Egipćanima, sahranjivali u velelepnim grobnicama i piramidama, a takođe su imali i veoma sličnu religiju. Nakon pada Novog kraljevstva Egipta Kušiti su praktično osvojili jug Egipta. Naslednici Kašte, nubijski kraljevi Pije i Taharka predstavljali su najveće vladare iz svoje dinastije.
